همه ما میدانیم که انسان موجودی اجتماعی است. در اجتماع به دنیا میآید، در جامعه زندگی میکند و در میان یک جمع نیز دار فانی را وداع میگوید.
امروزه جامعهشناسان، مردم شناسان و روانشناسان اجتماعی توجه ویژهای به جامعه پذیر شدن افراد نشان میدهند و چون نهاد تعلیم و تربیت، رسالت آموزش و پرورش میلیون ها نهاد پاک و بیآلایش فرزندان هر مرز و بومی را داراست و ایجاد نیروی انسانی مولد، کارآمد و اثربخش محور توسعه در هر جامعهای محسوب میگردد، ضروری است که تگذاران و برنامهریزان وزارت آموزش و پرورش در تمامی سطوح اعم از حوزه ستادی، استان، منطقه و مدارس، تربیت و پرورش دانشآموزان را در اولویت قرار دهند تا توانایی برقراری ارتباط با گروه و سایر افراد را به طور مناسب داشته و شهروندان خوبی در آینده بشوند و با نگاه ویژهای بدان بنگرند و آن را مدنظر قرار دهند. در این سطور کوشیدهایم تا فعالیتها و برنامههایی را که در تربیت اجتماعی دانشآموزان مؤثرند به صورت محوری ذکر نماییم تا اسباب نظر و رهتوشه عمل اهل معرفت و سنگرداران تعلیم و تربیت قرار گیرد:
۱) توجه ویژه به نقش مهم خانواده به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی و برجستهسازی نقش اجتماعیساز و پرورش دهنده روحیات جمعگرایی، همگرایی، همنوایی و تشویق به انجام امور و کارها به صورت گروهی با روشهای مناسب و تقسیم کار بین فرزندان و والدین.
۲) هدایت و سوق دهی برنامههای رسانههای گروهی به ویژه صدا و سیما به عنوان یکی از نهادهای فرهنگساز به انجام فعالیتهای گروهی و اجتماعی از قبیل تبلیغ بازیهای گروهی، ایفای نقش جمعی نوجوانان و دانشآموزان در پیشبرد اهداف یک تیم یا گروه خاص علمی یا ورزشی و غیره.
۳) تلاش در جهت اجتماعی کردن کودکان از طریق محتوای کتب درسی و گنجانیدن مفاهیمی همچون تاریخ مشترک، وضعیت طبیعی مشترک، بیان نوع حرکت به صورت جمهوری، تهای جمعی، مشاورههای گروهی، روابط و مناسبات اجتماعی و ارائه الگوهای مناسب رفتار جمعی و.
۴) برجسته سازی نقش اجتماعی مدارس از قبیل انجام حرکات ورزشی در مراسم آغازین به صورت جمعی، اجرای نمایشنامه، قرائت سرود دستهجمعی به صورت همخوانی، برگزاری دورههای آموزش قرآن و مراسم ادعیه خوانی مثل زیارت عاشورا، برگزاری مناسبتها و ایامالله، برپایی نماز جماعت و.
۵) اجرای برنامههای جمعی آموزش و ارزشیابی در مدارس مثلاً برگزاری بازدیدهای علمی یا ارائه نمرات میان ترم یا پایان ترم دانشآموزان با م با سایر دبیران، معاون و حتی مدیر مدرسه.
۶) بهرهگیری از دبیران و معلمان دروس اجتماعی، تاریخ و جغرافیا در ارائه فعالیتهای مطالعات اجتماعی و فراهم سازی زمینههای درک مشترک از طبیعت، ت، محیط پیرامونی، زندگی جمعی، حرکات وحدتبخش، انعطاف پذیری، همبستگی و.
۷)ترویج فعالیتهای گروهی و شرکت و عضویت در تشکلهای دانشآموزی همچون بسیج، انجمن شوراهای دانشآموزی، پیشتازان و فرزانگان، پیشگامان، بهداشتیاران و. قراردادن هرکدام از دانشآموزان با توجه به سلیقه و علاقه و استعداد ویژه در گروه یا کمیتهای خاص جهت انجام فعالیتهای مورد علاقه.
۸) ارائه بازیهای محلی با گرایش جمعگرایانه به منظور ارتقای نقش مهارتهای اجتماعی و ایفای نقش در هر مرحله از بازی با انتخاب دوستان، یارکشی مناسب و برقراری ارتباط با سایرین و اعضای بازیگر.
۹) برگزاری اردوها و بازدیدها به منظور ایجاد وحدت، همدلی، همگرایی، همبستگی، محبت، تعاون، همدردی، نظم پذیری، الگوپذیری، شکوفایی و بروز استعدادها به صورت کوتاه مدت یک روزه، چند روزه، منطقهای، استانی و برون استانی.
۱۰) توجه ویژه به نقش الگویی مدیران، معلمان و دبیران و ضرورت ارائه فعالیتهای جمعگرایانه از ناحیه این سنگرداران تعلیم و تربیت همچون شرکت دستهجمعی آنها در نماز جماعت، شرکت دستهجمعی در اردوها، شرکت دستهجمعی در بازیها و مسابقات ورزشی و تبلیغ و ترویج مفاهیمی همچون نوعدوستی، همبستگی، وحدت جمعی و همگرایی در انجام فعالیتهای آموزشی و پرورشی.
منبع :مجید بهرامی؛ شاغل درآموزش وپرورش ناحیه یک و
مدرس آموزش خانواده در شیراز
منبع:مجله موفقیت
منبع:آموزش و پرورش در تربیت فرزندان
اجتماعی ,نقش ,صورت ,تربیت ,فعالیتهای ,آموزش ,به صورت ,و پرورش ,آموزش و ,اجتماعی و ,تعلیم و
درباره این سایت